Jak sama nazwa wskazuje, KLEPISKO to ‘miejsce, w którym się klepie’, czyli ‘miejsce młocki’ – ale nie młocki jako łomotu, który ktoś komuś sprawia, tylko młocki jako młócenia ziarna. Żeby wydobyć ziarno z kłosów zżętego zboża, waliło się – a więc KLEPAŁO – w nie cepami tak długo, aż wybiło się całe ziarno. Ponieważ takie dobrze ubite miejsce, na którym młóciło się zboże, znajdowało się najczęściej w stodole lub na podwórzu, KLEPISKO zyskało znaczenie ‘równa, mocno ubita ziemia w stodole lub na podwórzu, na której młóci się zboże’. Od tego znaczenia powstały dwa kolejne: ‘podłoga w wiejskiej izbie powstała przez uklepanie, ubicie klepadłem gliny’ i ‘ubita, gładka płaszczyzna ziemi’, a z czasem – kiedy zboże zaczęło być młócone za pomocą maszyn – także ‘nieruchoma część młocarni współpracująca z obrotowym bębnem urządzenia młócącego’. KLEPISKO jako miejsce młocki to synonim GUMNA, o którym niedawno pisaliśmy, a KLEPISKO jako uklepana ziemia pod gołym niebem przez długi czas było używane zamiennie z określeniem BOISKO – dopóki BOISKO nie wyspecjalizowało się w sportowym i rekreacyjnym znaczeniu.

Źródło:

[SJP PWN; SJP Dor; USJP; ESJP, I, 694; SEJP Bor, 235]