MIŁOŚĆ to prasłowo, jakżeby inaczej! W takim znaczeniu, jakie znamy dzisiaj, czyli ‘umiłowanie, kochanie kogoś lub czegoś, namiętne uczucie do kogoś’, notowane jest w tekstach od XVI w. Dawniej – a także w całej staropolszczyźnie – używane było raczej w innych znaczeniach: ‘łaska’, ‘miłosierdzie, litość’, ‘łaskawość, przychylność, życzliwość’, a nawet ‘zadowolenie’’. MIŁOŚĆ etymologicznie wiąże się z przymiotnikiem MIŁY. Pierwotne znaczenie prasłowiańskiego rzeczownika *milostь to ‘serdeczny, życzliwy stosunek do kogoś’, czyli po prostu BYCIE MIŁYM.