MIEĆ Z KIMŚ NA PIEŃKU, czyli ‘być z kimś w konflikcie’, to dość stary frazeologizm, odwołujący się do stosowanego niegdyś w szkołach i na dworach sposobu wymierzania kary: delikwent był zmuszany do oparcia się lub położenia grzbietem do góry na kawałku ściętego drewnianego kloca (na pieńku), a „wychowawca” bił go rzemieniem, skórzanym pasem lub rózgą.