W latach 1976-1981 studiowała muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1981 roku jest nieprzerwanie związana z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, obecnie jako profesor nadzwyczajny, kierownik Zakładu Muzykologii, redaktor naczelna serii wydawniczej Monumenta Musicae in Polonia.

W latach 2006-2008 była profesorem w Katedrze Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego, od 2008 wykłada na Studium Doktoranckim i kieruje seminarium doktorskim w Instytucie Sztuki PAN, w latach 2009 i 2012 prowadziła też wykłady dla doktorantów w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie .

Szczególnie wiele uwagi poświęca kulturze muzycznej i muzyce w Rzeczypospolitej. Bada je w kontekście europejskim, a zwłaszcza w relacjach z Włochami i krajami niemieckojęzycznymi. Tej problematyki dotyczy jej praca doktorska, napisana pod opieką naukową Zygmunta M. Szweykowskiego z Uniwersytetu Jagiellońskiego, obroniona w Instytucie Sztuki PAN w 1992 roku, wydana jako Kasper Förster junior. Tekst i muzyka w dialogach biblijnych, Warszawa 1997, oraz synteza, na podstawie której uzyskała w 2003 roku habilitację: The Baroque, part I: 1595-1696, translated by John Comber (The History of Music in Poland, vol. III/1), Warsaw 2002, jak również pozycje książkowe wydane później: Barok, część pierwsza: 1595-1696 (Historia Muzyki Polskiej, t. III/1), Warszawa 2006; Muzyczne dwory polskich Wazów, Warszawa 2007; Muzyka pod patronatem polskich Wazów. Marcin Mielczewski, Warszawa 2011; Marcin Mielczewski, Opera omnia. Katalog tematyczny utworów / A Thematic Catalogue of Works (Monumenta Musicae in Polonia), Warszawa 2013.

Drugim polem działalności naukowej Barbary Przybyszewskiej-Jarmińskiej jest edytorstwo muzyczne. Przygotowała do wydania partytury ok. 70 kompozycji autorstwa muzyków związanych z dworami polskich Wazów, zwłaszcza Marcina Mielczewskiego (ponad 30 utworów ze zbioru kompozycji tego twórcy sygnowanych w źródłach monogramem „M.M.”, które odnalazła i przypisała Mielczewskiemu), Kaspara Förstera juniora, Marco Scacchiego, Franciszka Liliusa, a ostatnio Asprilia Pacellego (Asprilio Pacelli, Sacrae cantiones, Monumenta Musicae in Polonia, Warszawa 2012). Muzykę tych kompozytorów popularyzuje współpracując z polskimi i zagranicznymi zespołami muzyki dawnej przy organizacji koncertów i realizacji nagrań płytowych.

Należy do rady redakcyjnej kwartalnika „Muzyka” i rocznika „Res facta nova”, jest zastępcą redaktora naczelnego czasopism internetowych „De Musica” oraz „Diagonali”.

Była stypendystką włoskiego Ministero dei Beni Culturali, DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst) i Fundacji Lanckorońskich. Jako kierownik i główny wykonawca uczestniczyła w projektach grantowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a obecnie kieruje trzema projektami finansowanymi przez Narodowy Program Rozwoju Humanistyki.

Współkoordynuje muzykologiczne projekty dwustronne Polskiej Akademii Nauk z Chorwacką Akademią Nauk oraz ze Słowacką Akademią Nauk, współpracuje z międzynarodową grupą TRAD.I.MUS (Tracking the Dissemination of Italian Music in Europe, 16th-17th century) przy Fondazione Ugo e Olga Levi onlus w Wenecji, a także bierze udział w realizacji międzynarodowego projektu „Music migrations in the early modern age: the meeting of the European East, West and South” (grant w ramach programu HERA: Cultural Encounters).

>> E-book Historia Muzyki Polskiej. Tom III, cz. 1: Barok 1595-1696