Aktywność kobiet była przez długi czas porównywana do działalności mężczyzn. Opisy  relacji między nimi obarczone są wieloma stereotypami. Wraz ze wzrostem świadomości na temat znaczenia kobiet w sferze społecznej, publicznej i naukowej w dyskursie pojawił się temat przebijania przez kobiety szklanego sufitu czy też sufitu z trawy (stosowanego w odniesieniu do kobiet działających w agrobiznesie), wskazujący na różnice płci jako barierę rozwoju i zmiany pozycji społecznej kobiet. Dotyczyło to zwłaszcza wsi, która jest postrzegana jako miejsce odgrywania przez kobiety tradycyjnych ról społecznych. Jednak ostatnie dziesięciolecia intensywnych przemian gospodarczych i społeczno-kulturowych oraz działania samych kobiet wpłynęły na kierunek i charakter przekształceń dokonujących się na wsi. W efekcie modyfikacjom uległy kody kulturowe definiujące kobiece i męskie role rodzinne, relacje pomiędzy nimi, a tym samym akceptowany zakres obowiązków i uprawnień. Przekształceniom uległy autodefinicje bycia kobietą i mężczyzną w przestrzeni prywatnej: rodzinnej, krewniaczo-sąsiedzkiej, ekonomicznej oraz publiczno-politycznej. Dotychczas pełnione role ulegają modyfikacjom uwzględniającym nowy ład kulturowy, inne zaś są dopiero tworzone. Konieczny jest więc nowy ogląd sytuowania się kobiet na wsi przez pryzmat kultury, rozumianej jako dominujące kody kulturowe i wynikające z nich wzory zachowań, a także wsłuchanie się w głos samych kobiet jako inicjatorek i bohaterek tak nakreślonych zmian.