Settings and search
Wybór partnera prywatnego
Obecna ustawa a brzmieniu z 2009 r. nie wprowadza obowiązku przeprowadzenia analizy, jak również nie stanowi o tym, aby wybór formy PPP był lepszym rozwiązaniem niż inne dostępne. Dla określonych w ustawie przedsięwzięć można stosować formę PPP ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Definicja legalna
Art. 4 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym
1. Jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partnerstwa publiczno-prywatnego, albo przede wszystkim to prawo wraz z zapłatą sumy pieniężnej, do wyboru partnera prywatnego i umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. Nr 19, poz. 101, Nr 157, poz. 1241 i Nr 223, poz. 1778), w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie.
2. W przypadkach innych niż określone w ust. 1, do wyboru partnera prywatnego i umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.3)), w zakresie nieregulowanym w niniejszej ustawie.
3. W przypadkach, w których nie ma zastosowania ustawa z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi ani ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, wyboru partnera prywatnego dokonuje się w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej i wolnej konkurencji oraz przestrzeganie zasad równego traktowania, przejrzystości i proporcjonalności, przy odpowiednim uwzględnieniu przepisów niniejszej ustawy, a w przypadku wniesienia przez partnera publicznego wkładu własnego będącego nieruchomością, także przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz.675).
Umiejscowienie w systemie prawnym
Prawo cywilne
Aktualny stan prawny, przepisy wykonawcze
Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. 2009 nr 19, poz. 100 z późn. zm.)
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16 poz. 93 z późn. zm)
Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. 2004, nr 19, poz. 177 z późn. zm.)
Ustawa z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. 2009, nr 19, poz. 101)
Opis hasła
Wybór partnera prywatnego odbywać się może za pośrednictwem dwóch ustaw w zależności od formy wynagrodzenia partnera prywatnego:
- jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partnerstwa publiczno-prywatnego, albo przede wszystkim to prawo wraz z zapłatą sumy pieniężnej (a zatem partner prywatny pobiera bezpośrednio w części lub w całości opłatę od użytkowników) wówczas należy zastosować procedurę opisaną w ustawie o koncesji na roboty budowlane i usługi z uwzględnieniem ustawy o PPP
- jeżeli wynagrodzenie partnera prywatnego pochodzi wyłącznie od podmiotu publicznego (a zatem partner publiczny pobiera opłaty za korzystanie z majątku, a partner prywatny otrzymuje zwrot zainwestowanego kapitału wyłącznie poprzez wypłatę wynagrodzenia ze strony podmiotu publicznego) wówczas należy stosować ustawę Prawo zamówień publicznych.
- Uzupełniająco ustawa wskazuje, iż w przypadkach, gdy nie ma zastosowania zarówno ustawa o koncesji na roboty budowlane i usługi oraz ustawa – Prawo zamówień publicznych wówczas wyboru partnera prywatnego dokonuje się w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej i wolnej konkurencji oraz przestrzeganie zasad równego traktowania, przejrzystości i proporcjonalności, przy odpowiednim uwzględnieniu przepisów niniejszej ustawy, a w przypadku wniesienia przez partnera publicznego wkładu własnego będącego nieruchomością, także przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz.675).
W pierwszym przypadku procedura wyboru opisana w ustawie o koncesji na roboty budowlane przewiduje publikację ogłoszenia o koncesji, na podstawie którego wnioski zgłaszają potencjalni partnerzy prywatni (kandydaci). Następnie koncesjodawca (zamawiający podmiot publiczny) zaprasza do udziału w negocjacjach kandydatów, którzy złożyli wnioski. W wyniku przeprowadzonych negocjacji koncesjodawca może przed zaproszeniem do składania ofert dokonać zmiany wymagań określonych w ogłoszeniu o koncesji. Następnie koncesjodawca zaprasza do złożenia ofert kandydatów, z którymi prowadził negocjacje przesyłając im opis warunków koncesji. Koncesjodawca wybiera ofertę najkorzystniejszą spośród ofert spełniających wymagania określone w opisie warunków koncesji, na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w tym opisie.
W drugim przypadku (stosowania Prawa zamówień publicznych) ustawa nie określa jakie konkretnie procedury wyboru muszą zostać zastosowane. Niemniej jednak istotne jest aby wybrać procedurę odpowiednią do przedmiotu zamówienia. Zalecanym trybem jest dialog konkurencyjny – zamówienia typu PPP spełniają przesłanki do zastosowania dialogu. Ponadto dialog z uwagi na prowadzone negocjacje wydaje się najbardziej odpowiednim trybem przetargowym.
Rozwój zagadnienia w kraju (głównie od 89 roku)
Przedsięwzięcia realizowane w trybie PPP w praktyce były realizowane przed uchwaleniem ustawy w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych oraz kodeksy cywilny. Ustawa porządkuje stan faktyczny. Pierwsza ustawa o PPP została uchwalona w roku 2005 (Dz. U. z 2005 nr 169, poz. 1420). Wprowadzała m.in. procedurę przeprowadzenia analizy przedsięwzięcia w celu określenia efektywności oraz zagrożeń związanych z jego realizacją. Obowiązkiem podmiotu publicznego było przeprowadzenie takiej analizy. Ustawa jednocześnie zastrzegała, iż partnerstwo publiczno-prywatne może stanowić sposób realizacji przedsięwzięcia, jeżeli przynosi to korzyści dla interesu publicznego przeważające w stosunku do korzyści wynikających z innych sposobów realizacji tego przedsięwzięcia. Wybór podmiotu prywatnego zawsze oparty był bezpośrednio o ustawę o PPP oraz o Prawo zamówień publicznych (w tym okresie nie obowiązywała jeszcze procedura dialogu konkurencyjnego). Wybór wykonawcy był zdecydowanie bardziej skomplikowany niż obecnie. Świadczy o tym m.in. fakt, iż nie zanotowano żadnego przedsięwzięcia realizowanego w trybie PPP pod rządami ustawy z 2005 r.
Obecna ustawa a brzmieniu z 2009 r. nie wprowadza obowiązku przeprowadzenia analizy, jak również nie stanowi o tym, aby wybór formy PPP był lepszym rozwiązaniem niż inne dostępne. Dla określonych w ustawie przedsięwzięć można stosować formę PPP ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Instytucje/punkty informacyjne
Ministerstwo Gospodarki
www.mg.gov.pl
Bibliografia
Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym, ustawa o koncesji na roboty budowlane i usługi, strony Ministerstwa Gospodarki
Autor