Dalej Bauman dowodził, że jednym z najcenniejszych doświadczeń europejskich jest doświadczenie inności odbieranej na co dzień. Mówiąc o kulturowych i tożsamościowych szansach Europy odwoływał się do zapomnianej dziś trochę greckiej kategorii przyjaźni, podkreślając, że siła tego fundamentalnego dla kultury europejskiej uczucia tkwi w drobnym szczególe. Przyjaźń to relacja rodząca się nie ze względu na podobieństwa, ale wbrew różnicą, a bawet często w nich znajdująca swój fundament.

Swoistym post scriptum do wykładu Baumana jest instalacja Mirosława Bałki. Duży metalowy kontener, do którego czarną rurą spływa brudna woda. W ten sposób artysta stawia pytania o pamięć, o to, co przechowujemy w pamięci, jaki nadajemy temu status.