Settings and search
Afro Kolektyw - Borys Dejnarowicz
Warszawska formacja Afro Kolektyw debiutowała opublikowanym własnym sumptem materiałem "Negatywne wibracje" z roku 1999. Pierwszym oficjalnym albumem zespołu była "Płyta pilśniowa" z 2001 roku, drugim "Czarno widzę" z 2006 roku, a trzecim "Połącz kropki" z 2008 roku.
Warszawska formacja Afro Kolektyw debiutowała opublikowanym własnym sumptem materiałem "Negatywne wibracje" z roku 1999. Pierwszym oficjalnym albumem zespołu była "Płyta pilśniowa" z 2001 roku, drugim "Czarno widzę" z 2006 roku, a trzecim "Połącz kropki" z 2008 roku.
O charakterystycznym, unikatowym klimacie jej twórczości zadecydowały oryginalne teksty utworów, których autorem był lider grupy, Michał "Afrojax" Hoffmann. Pełne przenikliwych obserwacji społeczno-kulturowych, zawierały one zjadliwą satyrę na codzienne przejawy głupoty, zakłamania, zacofania intelektualnego, moralnego upadku i duchowego ubóstwa, sprawnie kamuflowane przez popularne społeczne rytuały i konwenanse. Podejmował wątki demoralizacji młodzieży ("W łóżku z licealistką"), manipulacji informacją w mediach ("Bardzo miło z mojej strony") lub konformizmu środowiska muzycznego ("Bełgot obowiązuje w tej chwili").
Chętnie sięgał po środki parodystyczno-kabaretowe, abstrakcyjną grę słów i odniesienia popkulturowe. Skonstruowany przez Afrojaxa narrator, z jednej strony przyjmujący pozę życiowego nieudacznika, a z drugiej bezwzględnie wyśmiewający własne słabości, balansuje między romantyzmem wyidealizowanych oczekiwań, a brutalnym rozczarowaniem zastaną rzeczywistością, co powoduje efekt silnie groteskowy. W rezultacie ten wszechobecny, dominujący element komediowy pozwolił autorowi z powodzeniem uniknąć pretensjonalności.
W warstwie muzycznej zespół zaprezentował zgrabną mieszankę rapu, funku, jazzu i soulu, utwory wykonując (co w obrębie gatunku hip-hopowego należy do rzadkości) przy użyciu "żywych" instrumentów. Urozmaicił ten styl pierwiastkami pochodzącymi z innych obszarów muzycznych, jak synth-pop ("Przepraszam"), rock ("Chciałbym umrzeć zagłaskany na śmierć") czy kameralistyka ("Ostateczne rozwiązanie naszej kwestii").
W utworach Afro Kolektywu gościnnie wystąpili uznani muzycy jazzowi Marcin Masecki i Łukasz Poprawski, raper Duże Pe i raperka Lilu, a także muzycy formacji Muchy, Kapela Ze Wsi Warszawa, Grupa MoCarta, Furia Futrzaków czy Excessive Machine.
O charakterystycznym, unikatowym klimacie jej twórczości zadecydowały oryginalne teksty utworów, których autorem był lider grupy, Michał "Afrojax" Hoffmann. Pełne przenikliwych obserwacji społeczno-kulturowych, zawierały one zjadliwą satyrę na codzienne przejawy głupoty, zakłamania, zacofania intelektualnego, moralnego upadku i duchowego ubóstwa, sprawnie kamuflowane przez popularne społeczne rytuały i konwenanse. Podejmował wątki demoralizacji młodzieży ("W łóżku z licealistką"), manipulacji informacją w mediach ("Bardzo miło z mojej strony") lub konformizmu środowiska muzycznego ("Bełgot obowiązuje w tej chwili").
Chętnie sięgał po środki parodystyczno-kabaretowe, abstrakcyjną grę słów i odniesienia popkulturowe. Skonstruowany przez Afrojaxa narrator, z jednej strony przyjmujący pozę życiowego nieudacznika, a z drugiej bezwzględnie wyśmiewający własne słabości, balansuje między romantyzmem wyidealizowanych oczekiwań, a brutalnym rozczarowaniem zastaną rzeczywistością, co powoduje efekt silnie groteskowy. W rezultacie ten wszechobecny, dominujący element komediowy pozwolił autorowi z powodzeniem uniknąć pretensjonalności.
W warstwie muzycznej zespół zaprezentował zgrabną mieszankę rapu, funku, jazzu i soulu, utwory wykonując (co w obrębie gatunku hip-hopowego należy do rzadkości) przy użyciu "żywych" instrumentów. Urozmaicił ten styl pierwiastkami pochodzącymi z innych obszarów muzycznych, jak synth-pop ("Przepraszam"), rock ("Chciałbym umrzeć zagłaskany na śmierć") czy kameralistyka ("Ostateczne rozwiązanie naszej kwestii").
W utworach Afro Kolektywu gościnnie wystąpili uznani muzycy jazzowi Marcin Masecki i Łukasz Poprawski, raper Duże Pe i raperka Lilu, a także muzycy formacji Muchy, Kapela Ze Wsi Warszawa, Grupa MoCarta, Furia Futrzaków czy Excessive Machine.
