Settings and search
Teatr Morze
W rozmowach z rodzicami pojawiała się potrzeba stworzenia przestrzeni do twórczych aktywności dzieci w formacie dłuższym niż jednorazowe spotkanie. Dotychczas nie było w Cricotece adresowanych do dzieci działań, które nastawione byłyby na proces. Uczestnicy mogli brać udział w pojedynczych warsztatach lub cyklach zajęć, jednak poszczególne spotkania nie były ze sobą połączone.
Miejsce: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka
Termin: 4 maja - 31 sierpnia 2017
Cele:
- stworzenie przestrzeni do twórczego procesu,
- zwiększenie roli najmłodszych uczestników w życiu instytucji,
- zorganizowanie czasu wolnego dla dzieci podczas wakacji.
Grupa docelowa:
- dzieci w wieku 6-12 lat,
- mieszkańcy dzielnicy Podgórze.
Najważniejsze etapy:
Na etapie rekrutacji w ramach cotygodniowych spotkań odbywały się warsztaty dla dzieci w różnym wieku inspirowane morskimi wątkami - budowania wodnych instrumentów, malowania wszystkich odcieni morskich fal, cieniowania podwodnych potworów.
Przed rozpoczęciem samej półkolonii zbudowaliśmy w Cricotece plażę, wysypując jedną salę piaskiem. Plaża przez całe lato była dostępna dla wszystkich zwiedzających.
Głównym etapem była dwutygodniowa półkolonia, podczas której - od 10 do 22 lipca - 30 dzieci w wieku 6-12 lat wzięło udział w warsztatach pod okiem aktorów, reżyserów, instruktorów teatralnych, muzyków i artystów wizualnych. Każdy etap pracy zakończył mały finał - mini wystawa prac plastycznych na plaży, improwizowany koncert dla przechodniów, happening na Bulwarach.
22 i 23 lipca zorganizowane zostały otwarte pokazy spektakli i happeningów przygotowanych przez dzieci. Zajmując całą przestrzeń Cricoteki i okolice budynku, uczestnicy zaprezentowali swoje własne etiudy.
Odniesienie do tematu OGP:
Główną inspiracją do działań artystycznych z dziećmi jest "Panoramiczny happening morski" Tadeusza Kantora, który miał miejsce w sierpniu 1967 r. w Łazach k. Koszalina. Tematów do happeningów i spektakli szukaliśmy wokół wody, szumu morskich fal, piasku. Działania z pogranicza teatru i sztuk wizualnych rozgrywały się na wybudowanej w jednej z sal Cricoteki plaży oraz na Bulwarach Wiślanych i pieszej Kładce Bernatka. Chcieliśmy nawiązać do bliskości rzeki, nad którą stoi Cricoteka, uruchamić obszar działań performatywnych, w którym teren wzdłuż Wisły może w twórczy sposób przeobrazić się w nadbałtycką plażę.
Dzięki teatralnym środkom zabraliśmy nad morze dzieci, których rodzice nie mogą pozwolić sobie na wyjazd. Plaża zainstalowana w budynku Cricoteki oddziałowuje na wyobraźnię, odwołuje się do powszechnej tęsknoty za odpoczynkiem, bezkresnym morzem. Wśród tematów poruszanych z dziećmi piasek i morze pojawiały się także w kontekstach metaforycznych, inspirując np. do teatralnych etiud o horyzontach.
