Udało nam się porozmawiać z ekspertami z różnych krajów i organizacji na temat fukcjonowania prawa do kultury w poszczególnych państwach czy lobbowania na rzecz prawa do kulury. Poniżej prezentujemy pierwszą rozmowę z Susane Kuechel  z Niemiec – dyrektorką Centre for Cultural Research.

Jak „prawo do kultury” funkcjonuje w Niemczech?
W Niemczech mamy do czynienia z różnymi poziomami administracji publicznej: z poziomem federalnym, landowym oraz z poziomem gminnym. Wszystkie one są odpowiedzialne za różne sprawy z zakresu kultury. Przez ostatnie 10 lat wszystkie 3 poziomy administracyjne były coraz bardziej włączane w sprawy edukacji artystycznej, która została potraktowana jako jeden z najważniejszych instrumentów gwarantujących prawo do kultury. W tym kontekście dzisiejsza debata jest trochę zaskoczeniem. Niemiecka badania w zakresie partycypacji w kulturze pokazują, że nie wystarczy powiedzieć: możesz pójść do muzeum za darmo. Prawo do kultury to nie jest tylko sprawa finansów. W pierwszej kolejności to jest kwestia edukacji.

Czy Europa potrzebuje prawa do kultury w instytucjonalnej formie? Czy konieczne jest wprowadzenie do europejskiego systemu praw człowieka prawa do kultury?
Po pierwsze, powinniśmy znaleźć odpowiedź na pytanie: co to jest „prawo do kultury“? Aby zagwarantować to prawo, trzeba najpierw zdefiniować jasno pojęcie kultury. Jaka kultura jest ważna dla ciebie, a jaka dla mnie? Tutaj są wyraźne różnice między pokoleniami, regionami, środowiskami. Sprawą kluczową jest zachowanie otwartej przestrzeni dla każdego do uczestnictwa w swojej kultury i do rozwoju ekspresji artystycznej.

Jak lobbować na rzecz prawa do kultury?
Z niemieckiej perspektywy mogę powiedzieć, że odnoszę czasami wrażenie, że natrafiamy na wiele przeszkód głównie dlatego, że dyskutujemy w wąskim gronie polityków i specjalistów. Potrzebujemy większego lobbingu na rzecz kultury, którą należy potraktować jako siłę napędową ludzkiego rozwoju.