Czy był kiedyś jakiś „nienacek” czy go nie było, tego nie można obecnie dowieść. W żadnym dawnym tekście nie znajdziemy bowiem ani jednej formy „nienacka” niepoprzedzonej literą z. Możliwe, że u genezy formy ZNIENACKA leży zaprzeczone słowo nadzieja – ZNIENACKA to jakby ‘z nie-nadziei’, czyli bez naszego oczekiwania. Samo ZNIENACKA w ciągu wieków pisane było różnie: raz jako dwa wyrazy, raz jako jeden, raz przez dz, raz przez c. Współcześnie piszemy oczywiście łącznie (i przez c!) i traktujemy to słowo jako przysłówek, synonim takich określeń, jak ‘niespodziewanie’ czy ‘nagle’. Dawniej jednak używane było w całkiem inaczej – jeszcze XIX-wieczny słownik Lindego przypisuje mu znaczenia ‘pomału’ i ‘nieznacznie’.