Mówimy: to RAMIĘ – tego RAMIENIA – te RAMIONA, to IMIĘ – tego IMIENIA – te IMIONA i nie mamy żadnych wątpliwości dotyczących odmiany tych słów, mimo że ich temat zmienia się w całej odmianie. Rzeczownik ZNAMIĘ należy do tej samej grupy wyrazów, co RAMIĘ i IMIĘ, ale jest o wiele rzadziej używany, dlatego też stosunkowo często powstają formy błędne, naruszające normę językową, tworzone jako rezultat wyrównywania tematu bądź to mianownika, bądź przypadków zależnych. Pamiętajmy jednak, że współcześnie poprawnie mówimy i piszemy: to ZNAMIĘ (nie: to znamiono, chociaż forma znamiono była stosowana w staropolszczyźnie w znaczeniu ‘znak’). W przypadkach zależnych i w mianowniku l.mn. rozszerzamy temat: tego ZNAMIENIA, temu ZNAMIENIU (nie: znamieniowi), tym ZNAMIENIEM, o tym ZNAMIENIU (nie: znamiu), te ZNAMIONA, tych ZNAMION, tym ZNAMIONOM, tymi ZNAMIONAMI, o tych ZNAMIONACH (nie: znamiach).