Oczywiście ŁGAĆ nie powinniśmy, bo to i źle, i brzydko, ale jeśli odmieniamy czasownik ŁGAĆ, to wypadałoby robić to poprawnie – a nie jest to łatwe. Czasownik ŁGAĆ odmienia się wg koniugacji IX, co oznacza, że w wielu formach zachodzi wymiana głoskowa – ale nie we wszystkich! Grupę łg- na początku mają: bezokolicznik – poprawnie ŁGAĆ (nie: *łżeć); czas przeszły oraz wykorzystujący jego formy czas przyszły i tryb przypuszczający: ŁGAŁEM i będę łgał, łgałabym; ŁGAŁEŚ i będziesz łgał; łgałabyś; ŁGAŁ, łgała, łgało – i będzie łgać; ŁGALIBYŚMY, łgałyśmy i będziemy łgały; ŁGALIBYŚCIE, łgałyśmy i będziemy łgały; ŁGALI, łgaliby, łgały – i będą łgać. Grupę łż- na początku mają: czas teraźniejszy: ŁŻĘ – albo nie łżę (nie: *łgam), ŁŻESZ – albo nie łżesz (nie: *łgasz), ŁŻE – albo nie łże (nie: *łga); ŁŻEMY – albo nie łżemy (nie: *łgamy), ŁŻECIE – albo nie łżecie (nie: *łgacie), ŁŻĄ – albo nie łżą (nie: *łgają); oraz wykorzystujący formy czasu teraźniejszego tryb rozkazujący: nie ŁŻYJ (nie: nie łgaj), niech nie ŁŻE; nie ŁŻYJMY, nie ŁŻYJCIE; niech nie ŁŻĄ.