EKLER, EKLERKA i EKLEREK – cała rodzina wyrazowa na określenie jednego i tego samego ciastka, wyglądającego jak podługowaty ptyś oblany czekoladą. EKLER, EKLERKA i EKLEREK to pełne synonimy, ale – uwaga! – niezdrobniały EKLER może mieć też inne znaczenie: dawniej tym mianem określano zamek błyskawiczny, czyli suwak. Właśnie dlatego, że zaszła potrzeba odróżnienia EKLERU ‘suwaka’ od EKLERA ‘ciastka’, powstały zdrobniały EKLEREK i żeńska EKLERKA. Wszystkie formy są tak samo poprawne, trzeba tylko pamiętać, by w obrębie jednego tekstu trzymać się raz wybranej formy. Jeśli zatem stwierdzamy, że mamy ochotę na EKLEREK lub na EKLERKA, to w dalszej części tekstu powinniśmy użyć formy EKLERKÓW, a nie eklerek. A jeśli wolimy jednak EKLERKĘ, to po zjedzeniu sześciu możemy wyznać, że mamy już dość EKLEREK (a nie eklerków). 
EKLEREK i EKLERKA zostały utworzone już na gruncie polskim, ale EKLER to spolszczone zapożyczenie francuskie. EKLER, podobnie jak PTYŚ, pochodzi z Francji. Jego francuska nazwa to éclair, czyli ‘błyskawica’. EKLER nie wygląda wprawdzie jak błyskawica, ale szybko się go przygotowuje, króciutko piecze, niemal od razu po upieczeniu jest gotowy do zjedzenia, a umieszczony na stole, na paterze, w licznym otoczeniu innych eklerów, znika w błyskawicznym tempie!