Wiecie, że wykrzyknik i partykuła BA pozostały niezmienione od czasów prasłowiańskich? 
No ba! – powiecie – a cóż tu zmieniać w takim BA? 
Już w czasach prasłowiańskich BA było wykrzyknikiem wyrażającym zdziwienie, przypuszczenie, powątpiewanie, dezaprobatę, ba! nawet obrzydzenie. Wywodzi się zaś aż z praindoeuropejszczyzny – z partykuły wzmacniającej, używanej na potwierdzenie czegoś, a mającej znacznie dłuższe -a- niż to nasze dzisiejsze BA. 
Kiedy używamy BA w tekście, musimy pamiętać o należnej mu interpunkcji: po BA możemy postawić wykrzyknik (tak jak to uczyniliśmy dwa zdania powyżej), a możemy też postawić przecinek (znajomość zasad interpunkcji ułatwia pisanie, ba, nadaje lekkości i ostrości naszemu pióru), jeśli zaś mamy skłonność do wyrażania emocji za pomocą interpunkcji, to możemy również wykorzystać wielokropek. Nie łączmy jednak i nie mnóżmy tych znaków – jeden z nich w zupełności wystarczy. 

Źródło:

[SO PWN; SJP PWN; USJP; NSPP; WSPP; SIJP; SEJP Bor, 19]