W XVI-XVII w. określano tak coś błędnego albo kogoś, kto wprowadzał innych w błąd lub też sam błądził. OBŁĘDLIWY, czyli dosłownie ‘skłonny do obłędu; łatwo poddający się obłędowi lub łatwo w obłęd wprowadzający’. Trzeba przy tym wiedzieć, że OBŁĘD o zn. ‘choroba psychiczna, szaleństwo’ to stosunkowo młode słowo, bo notowane w literaturze dopiero pod koniec XIX w. Dawniej natomiast był w użyciu OBŁĄD o takiej samej odmianie jak OBŁĘD (a więc obłąd – obłędu, obłędowi, w obłędzie, tak jak obłęd – obłędu, obłędowi, w obłędzie), ale zupełnie innym znaczeniu ‘zmylenie drogi; omyłka; błędne działanie’. Stąd też już u Kochanowskiego znajdziemy formę OBŁĄKANY o zn. ‘ten, który zmylił drogę; zabłąkany’ (od OBŁĄKAĆ SIĘ ‘zmylić drogę, pobłądzić’).