Nazwa polskiego tańca ludowego OBEREK to wyraz rodzimy, wywodzący się od dawnego, zachowanego tylko w gwarach, czasownika OBERTAĆ (SIĘ) ‘obracać (się)’. Jego dokonany odpowiednik OBERTNĄĆ / OBYRTNĄĆ jest częściej spotykany i do dziś funkcjonuje w potocznej polszczyźnie. Forma OBEREK, używana od połowy XIX w., jest przekształceniem, „ucywilizowaniem” ludowej, gwarowej, małopolskiej postaci OBERTKI lub OBERKI, czyli ‘bardzo szybkie obroty’. W zależności od regionu różne wersje tego samego żywego, skocznego tańca z obrotami i wirowaniem zwane były OBER(T)KAMI, OBERTASEM, OBERTANYM, OBYRTANYM (wszystkie nazwy o wspólnym pochodzeniu) lub – synonimicznie – zawijaczem, zawijanym.