Nieraz aż korci, żeby powiedzieć wygodniej [dżYdżownica], ale jednak poprawna jest tylko forma DŻDŻOWNICA – piszemy dżdżownica i wymawiamy [dżdżownica], a nie [dżydżownica], [dżownica] czy [d-żownica]. DŻDŻOWNICA to wielki miłośnik DŻDŻU – i stąd właśnie jej nazwa. Inne określenie dżdżownicy – ROSÓWKA – również nawiązuje do jej zamiłowania do wilgoci (słowo ROSA oznaczało dawniej zarówno ‘kropelki wody osiadłe na czymś’, jak i ‘spadające krople wody’). Dżdżownice wychodzą z ziemi po deszczu (po dżdżu) i tę ich właściwość dostrzegali obserwatorzy wielu nacji. Staroczeska nazwa DŻDŻOWNICY to deštovnice, dawna słoweńska – deževnica, staroruska – doždevnica, współczesna niemiecka – Tauwurm (dosłownie „rosowy / rośny robak” = rosówka), angielska – rainworm lub earthworm.