„Położna” z Nagrodą Główną na XIII Festiwalu NNW!

Date of publication: 04.10.2021
Średni czas czytania 4 minutes
print

3 października br. w Gdyni, podczas uroczystej gali Międzynarodowego Festiwalu Filmowego NWW, film „Położna”, którego koproducentem jest Narodowe Centrum Kultury, został uhonorowany Nagrodą Główną w Konkursie Filmów Polskich.

gala
Fot. festiwalnnw.pl

Statuetkę wręczył Robert Kaczmarek, wybitny reżyser, scenarzysta i producent filmów dokumentalnych, dyrektor Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego.

Najbliższe pokazy dokumentu odbędą się: 9, 10, 15, 16, 17, 31 października o godz. 15.30 oraz 30 października o godz. 16.00 w Łódzkim Dom Kultury ( ul. Traugutta 18).

Pełna lista nagrodzonych: https://festiwalnnw.pl

O filmie

Stanisława Leszczyńska – przez swoje obozowe podopieczne nazywana mamą – w nieludzkich warunkach obozu zagłady przyjęła ponad 3 tysiące porodów, nie tracąc żadnego dziecka. Losy heroicznej akuszerki, która sama nie czuła się bohaterką, choć w imię własnych przekonań sprzeciwiła się nawet doktorowi Mengele, przybliżyć ma film dokumentalny pt. „Położna” w reżyserii Marii Stachurskiej, którego koproducentem jest Narodowe Centrum Kultury.

Stworzenie obrazu opowiadającego o życiu legendarnej położnej z Auschwitz było dla reżyserki Marii Stachurskiej wypełnieniem swoistego testamentu, prywatnie jest bowiem krewną Stanisławy Leszczyńskiej.

Stanisława Leszczyńska urodziła się w 1896 r. w Łodzi i całe jej życie było związane z tym miastem. Tam przystępowała do sakramentów, poznała swojego męża, wyszła za mąż, urodziła i wychowywała dzieci. Tam też umarła. Całe jej życie – poza niecałymi 2 latami spędzonymi w obozie koncentracyjnym Auschwitz Birkenau – było związane z Bałutami, gdzie pracowała też jako położna.

Moje pierwsze wspomnienie cioci jest bardzo ciepłe, natomiast już jako dorastająca dziewczyna postrzegałam ją raczej jako osobę wzbudzającą respekt. Przynajmniej dzisiaj tak to mogę nazwać – mówi Maria Stachurska i podkreśla, że do stworzenia dokumentu zainspirowali ją wujowie, którzy opowiadali jej o losach swojej matki. Narratorką filmowej opowieści jest natomiast Elżbieta Wiatrowska, wnuczka Leszczyńskiej.

Ze wspomnień rodziny i ocalałych wyłania się postać kobiety, która mimo przeciwności nie zmienia swoich przekonań i w obozowej rzeczywistości tworzy więźniarkom namiastkę szpitala i bezpieczeństwa.


Producentem filmu jest SQUARE film studio.

Film powstał dzięki wsparciu ze strony Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i SportuNarodowego Centrum KulturyTelewizji PolskiejEC1 Łódź – Miasto Kultury, firmy DI Factory i Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.