Settings and search
Dyskusja panelowa towarzysząca wystawie „Historiofilia. Sztuka i polska pamięć”
„Narodowy artysta organizuje wyobraźnię, jak na przykład polityk narodowy organizuje siły stanu” - pisał Cyprian Kamil Norwid (Promethidion). Dzisiejsi artyści nadal spełniają zadanie organizowania wyobraźni zbiorowej, choć główny nurt sztuki współczesnej w Polsce dąży raczej do przeorganizowania wyobraźni tak, by przestała stanowić element budujący wspólnotę, a Polacy rozpłynęli się w trans-narodowej, utopijnej społeczności różnorodnych podmiotów.
Sztuka - Naród - Pamięć
Przyczyny takiego stanu rzeczy były wielokrotnie dyskutowane i opisywane. Zdaje się, że mamy jasność co do genezy tych procesów, które pojawiły się na Zachodzie wraz z przeformułowaniem modernistycznych paradygmatów w drugiej połowie XX wieku, a w Polsce na dobre zaistniały po 1989 roku. Natomiast nie pojawiła się żadna spójna koncepcja wyjścia z tej sytuacji, zahamowania niekorzystnego z punktu widzenia polskiej tożsamości kulturowego procesu.
Jednocześnie obecna sytuacja polityczna umożliwia nie tylko namysł nad stanem współczesnej polskiej kultury prowadzony z perspektywy w pełni uznającej wagę narodowego bytu, ale także wpływ na przebudowę sceny kulturalnej zgodnie z ideami troski o trwałość i przyszłość narodu. Jakie powinny być założenia nowej polityki kulturalnej? Jak przeprowadzić kontrkulturową rewolucję? Co z dotychczasowych osiągnięć III RP nadają się do utrwalenia? Jak organizować wreszcie kolekcje muzealne, które stanowią materialną formę zbiorowej wyobraźni, która jednocześnie przenosi i utrwala wspólnotowe wartości w przyszłość?
Wstęp wolny.
Uczestnicy:
- dr Kazimierz Piotrowski, historyk, krytyk i filozof sztuki (ASP im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi)
- Karolina Staszak, historyk i krytyk sztuki (redaktor naczelna magazynu o sztuce ARTEON)
- Grzegorz Braun, reżyser i publicysta
Prowadzenie:
dr Piotr Bernatowicz
Kurator:
dr Piotr Bernatowicz