Amatorskie migawki, zdjęcie przy pracy, w szkole i w gronie przyjaciół mogłyby się znaleźć w każdym rodzinnym albumie. Fotografie te w 1968 roku wyjechały z Polski bez prawa powrotu – tak jak ich właściciele. Na przymusowej emigracji przypominały im pozostawionych w kraju bliskich, domy, pejzaże, młodość.

Po pięćdziesięciu latach znów można je obejrzeć w Polsce na wystawie w Kordegardzie. Tym razem pokazują pustkę, która pozostała po tych, co wyjechali, czas, którego nikt nie zwróci. Zawsze jednak można opowiedzieć o niegdysiejszych przyjaźniach, miastach i ulicach – do czego zaprasza nas Leszek Leo Kantor.

Oglądaniu zdjęć rodzinnych winna towarzyszyć opowieść o uwiecznionych na nich osobach i nie inaczej będzie tym razem – barwne, osobiste wspomnienia Leszka Leo Kantora będą znakomitym uzupełnieniem, a w zasadzie kluczem do wystawy. W piątek, 9 marca, o godz. 17.30 warszawska Kordegarda zaprasza na spotkanie z reżyserem.

Ekspozycja organizowana jest w Galerii Kordegarda z okazji pięćdziesiątej rocznicy Marca’68.

Leszek Leo Kantor (ur. 1940) – polski publicysta, nauczyciel akademicki, reżyser filmów dokumentalnych. Urodzony w Charkowie. Pierwsze, wojenne lata życia spędził z matką na Uralu w Swierdłowsku (obecnie Jekaterynburg). Pod koniec lat 50. zaczął studiować filologię rosyjską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Jego matka zmarła w wieku 49 lat, w wyniku przesłuchań przed specjalną komisją po wydarzeniach Marca 1968. W archiwach IPN zachowała się notatka świadcząca, że była jedyną osobą, która w komitecie żydowskim (TSKŻ) w Świdnicy nie podpisała protestu przeciwko Izraelowi w 1968 roku. Za „bierność” w tłumieniu strajków studenckich (w maju 1968), Kantor został zwolniony i dostał zakaz pracy we wszystkich szkołach, a nawet na koloniach letnich. Wyemigrował do Szwecji. Związany z Uniwersytetem Sztokholmskim (1970-2005), współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa (1969-1980). Jest jednym z głównych inicjatorów i organizatorów światowego forum żydowskich emigrantów z 1968 roku „Polish Jews Reunion 68” (1989), dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Człowiek w świecie” (od 2001), laureatem medalu Zasłużony dla Kultury Polskiej (1989) i Krzyża Kawalerskiego Orderu Zasługi RP (2000). W 2008 roku otrzymał główną nagrodę Federacji Artystów Szwedzkich za obronę praw człowieka i walkę z rasizmem w związku z akcją „Cała Szwecja przeciwko nazistom”. Autor filmów m.in.: „Tam gdzie rosną porzeczki” (2013), „W poszukiwaniu utraconego krajobrazu” (2015).

Ekspozycja organizowana jest w Galerii Kordegarda z okazji pięćdziesiątej rocznicy Marca’68.

Organizator: Narodowe Centrum Kultury