Jego malarstwo jest syntezą, nie odwzorowaniem. „Wnętrza ze smugą” cykl z lat siedemdziesiątych, „Notatki malarskie” z lat 1960-1990 r., „Góra ołowiana” z 1966 r., czy „Droga do Gostwicy” z 2013 r. to intymny pamiętnik życia autora. Zapis emocji i przeżyć.

Zmarły w 2015 roku artysta z pokolenia mistrzów: Wojciecha Fangora, Stefana Fijałkowskiego, Stefana Gierowskiego, jeszcze za życia został obwołany klasykiem. Dzieła Józefa Hałasa to malarstwo kontemplacyjne. Podobnie jak Marc Rothko artysta kładzie nacisk na kolor, barwę, której niuansowe zestawienia podobne są kompozycji muzycznej.

Tytuł wystawy „Chybotliwe oparte na ulotnym” został zaczerpnięty z rzeźby Józefa Hałasa, która była pierwowzorem wrocławskiego pomnika Williama Sterna, twórcy IQ. To piękna metafora opisująca świat doczesny i autorską wizję natury, prezentowaną w twórczości malarza, która jest jego artystyczną podróżą w poszukiwaniu absolutu.

Wystawa była prezentowana w Kordegardzie. Galeria Narodowego Centrum Kultury w Warszawie w dniach 18 maja – 21 czerwca 2020 roku.