Figura

Postać człowieka pokazuje nam adaptację do warunków, czynników politycznych i społecznych. Artyści interpretują postać jako odpowiedni kamerton, określający wydarzenia lub czas, w którym istnieje. Pojęcie osobowość-świadomość jest zawsze wzajemnie powiązane z działaniami i decyzjami. Z kolei działania i decyzje kształtują nie tylko osobowość, ale także szereg związków przyczynowych.

Wystawa ma na celu obserwację i odtworzenie wewnętrznych przeżyć jednostki oraz ich przeniesienie na postać. Ekspozycja obejmuje badanie osobowości w kontekście globalnych przemian cywilizacyjnych XXI wieku.

Jak podkreśla Czesław Miłosz: “Nie jestem zwolennikiem zbyt subiektywnej sztuki. Moja poezja była dla mnie środkiem samokontroli. Mogłem na niej badać gdzie przebiega linia, za którą fałszywość tonu dowodzi fałszywości postawy – i starać się tej linii nie przekroczyć. Doświadczenia lat wojny nauczyły mnie, że nie należy brać do ręki pióra po to tylko, żeby innym komunikować swoją rozpacz i swoje wewnętrzne rozbicie – bo jest to towar tani, na którego wyprodukowanie trzeba za mało wysiłku, aby wykonując podobną czynność czuć do siebie szacunek; ktokolwiek widział milionowe miasto obrócone w proszek, kilometry ulic, na których nie zachował się żaden ślad życia, nawet kot, nawet pies bezdomny – ten z ironią przypomina sobie opis wielkomiejskiego piekła u współczesnych poetów – w rzeczywistości piekła ich duszy. Prawdziwa “ziemia jałowa” jest o wiele straszniejsza od wyimaginowanej”. [1]

Człowiek znajdujący się w sprzeczności często gubi siebie, a jego świadomość przybiera nowe kształty. Poszukując nowych kontekstów, ponownie sięgam do twórczości Czesława Miłosza, starając się rezonować z jego militarnymi refleksjami i obserwacją krótkotrwałych zmian w kontekście ukraińskiej, a zwłaszcza wschodnioeuropejskiej rzeczywistości.

“Wiersze Czesława Miłosza, które charakteryzują się artystyczną doskonałością, rodzą jednocześnie głębokie pytania filozoficzne, problemy egzystencji i istoty rzeczy. W swojej głębi poezja ta jest religijna, skupia uwagę czytelnika na fundamentalnych pytaniach, na przykład: Jak to możliwe, że miłosierny Bóg stworzył świat pełen cierpienia, niesprawiedliwości i śmierci? Jak przetrwać najbardziej surową sprzeczność świata, gdy niesamowite piękno łączy się z najbardziej okrutnym kłamstwem? Jak wytłumaczyć bezmyślność człowieka, który stworzył najdoskonalsze wynalazki, a jednocześnie gubi siebie nie mogąc żyć w samodzielnie uporządkowanym technicznym i bezdusznym świecie? Jaki los czeka na nas w XXI wieku, gdy XX wiek odznaczył się tyloma wielkimi tragediami ludzkości?” [2]

Wystawa ma na celu pokazanie metamorfozę postaci człowieka w wiecznej pogoni za celem. Grafika i ceramiczne wazony nawiązują do malowideł naskalnych i artefaktów ceramicznych.

Mariya Plyatsko | Figura

16–26.09.2021

Galeria Design UAP
ul. Wolnica 9, bud. E UAP, Poznań

galeria czynna/opening hours:
codziennie: 10:00–19:00
daily: 10 a.m – 7 p.m

1. Cz. Miłosz, Umysł zniewolony, Paryż 1953, s. 149.
2. J. Polishchuk, Świadek stulecia: [przedmowa] // Milosch Cz. Niebo właśnie urodzony: poezja, eseje / Ch.Miłosz; Przedmowa J. Poliszczuk; tłumaczenie S. Zlyuchy. – Kijów: Ukraiński pisarz, 2011. – s. 5–30.

Mariya Plyatsko – Urodziła się 17 września 1994 we Lwowie na Ukrainie.
W 2014 roku ukończyła Lwowskie Państwowe Kolegium Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej Iwana Trusza na Wydziale Ceramiki (warsztat Tarasa Levkiva).
W 2016 roku ukończyła Ukraińską Akademię Druku. Dyplom magisterski uzyskała na Wydziale Grafiki Książkowej i Produkcji Poligraficznej (warsztat Siergieja Iwanowa).
Od 2016 roku pracuje jako asystent na Wydziale Książki i Grafiki Artystycznej w Ukraińskiej Akademii Druku. Od 2019 – wykładowca na Wydziale Książki i Grafiki artystycznej w Ukraińskiej Akademii Druku.
Pracuje głównie w technikach graficznych (akwaforta, litografia, kolagrafia), fotograficznych i małych formach (ceramika). Główne obszary badań i obserwacji: natura ludzka, budowa rzeczy, związki przyczynowe.

Źródło: https://uap.edu.pl/