John Ashbery NA PÓŁNOCNEJ FARMIE Gdzieś ktoś wściekle podróżuje ku tobie, Z niesamowitą prędkością, dniem i nocą, Przez śnieżyce i pustynie, górskie przesmyki, w deszczu. Ale czy będzie wiedział, gdzie cię znaleźć, Czy potrafi cię rozpoznać, czy przekaże ci Rzecz, którą ma dla ciebie? Prawie nic tu nie rośnie, Spichrze pękają jednak od jedzenia Leżącego w workach po sufity. Strumienie są pełne słodyczy, tłustych ryb; Niebo jest ciemne od ptaków. Czy wystarczy, Jeśli w nocy wystawimy miseczkę mleka? I że czasami myślimy o nim, Czasami i zawsze, z mieszanymi uczuciami?

Prace Dimy Krasnogo, pochodzącego z Kijowa artysty w bliźniaczy sposób oddają nastrój wiersza Johna Ashbery’ego. Sytuacja samotnego oczekiwania na coś, na kogoś, to powracający motyw wyludnionych pejzaży artysty. Kto się do mnie zbliża? I co mnie czeka? Czy to musi być coś złego? Poza niezaprzeczalnym niepokojem bohaterom towarzyszą rekwizyty ciepłej, pełnej kolorów rzeczywistości – żółte bliny, zwierzęta, symbole wyrażające czułość i miłość. Osamotnione, kruche sylwetki nieoczekiwanie zostają otoczone różowym światłem. Ta gra pustki, uczuciowości i tęsknoty wprowadza element tajemnicy, która będzie musiała pozostać niewyjaśniona. Której stan jest stanem permanentnym, codziennym. Peter Pomerantsev w książce „To nie jest propaganda" pisze o napiętej sytuacji na Ukrainie: „konflikt cichł i przybierał na sile, nigdy nie przeradzając się w szalejącą wojnę, ale też nie kończąc się pokojem".

Sztuka Dimy Krasnogo nie jest sztuką polityczną, ale w pewien sposób dotyka aktualnej sytuacji na Ukrainie. Prace stają się jednocześnie polityczne i magiczne. Stan napięcia pomiędzy pokojem a konfliktem, odpoczynkiem a walką, zyskuje tu wymiar metafizyczny. Pierwszy wers wiersza Ashbery’ego nie musi wyrażać oczekiwania. Może być pewnym chłodnym opisem rzeczywistości. Może być relacją z wojny, która nie jest wojną, ale w każdej chwili może się nią stać. Ukraina jest tu krainą, którą charakteryzują sprzeczności, ścierające się siły i emocje. I nieustające oczekiwanie. Kim jest osoba, która zmierza w twoim kierunku? I czym jest ta Rzecz, którą ma dla Ciebie?

Krasnyi Dmytro Urodził się 1985 roku w Makarowie w obwodzie Kijowskim. Lata szkolne spędził w mieście Oster w obwodzie Czernihowskim. Ukończył Narodowy Uniwersytet Transportu w Kijowie, a następnie zaczął studiować sztukę w pracowni grafiki Akademii Kijowsko-Mohylańskiej.

W 2019 roku przebywał na programie stypendialnym Gaude Polonia, podczas którego studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Pracuje z takimi mediami jak grafika, fotografia, ceramika, instalacja, kolaż. Na wernisażu zagra bijū. bijū powstał z potrzeby eksploracji punktu przecięcia maszyny i ciała. Potrzeby rozmycia granic między zdehumanizowaną muzyką elektroniczną a naturalnym środowiskiem. Jego selekcja to stałe poszukiwanie między minimalistycznymi a gęstymi, dynamicznymi i powolnymi, ostrymi i rozmytymi brzmieniami. To podróż zainspirowana wielowymiarowością syntezy dźwięku oraz odgłosami dochodzącymi z otchłani. Podróż, która sprawia, że czujesz się nieuchronnie kruchy.

W ramach warszawskiego kolektywu SUMISH pragnie wzmocnić interakcje między ludźmi przez synergie, wymianę wizji oraz wiedzy, budując mosty między wyspami różnych dyscyplin.

Autor audycji Gnostic Methods w Radio Kapitał, poświęconej muzyce industrialnej i eksperymentalnej.