Jego głównym celem było poznanie potrzeb mieszkańców, zidentyfikowanie barier w dostępie do kultury oraz zmapowanie lokalnych potencjałów. Diagnoza objęła warsztaty, wywiady grupowe, konsultacje tematyczne, ankiety papierowe i online, a także metody aktywizujące, takie jak burze mózgów, mapowanie czy rysunki dzieci. W badaniach wzięli udział przedstawiciele różnych środowisk – dzieci, młodzież, seniorzy, rodzice, instytucje i organizacje lokalne. Zebrane dane pozwoliły wskazać kluczowe potrzeby: rozwój oferty dla młodzieży, integrację międzypokoleniową, poprawę infrastruktury oraz większą różnorodność wydarzeń kulturalnych.

Projekt wzmocnił pozycję Ośrodka Upowszechniania Kultury jako instytucji dialogu i współpracy, otworzył przestrzeń dla oddolnych inicjatyw i stworzył solidne fundamenty do realizacji drugiej części programu.