W ramach obchodów święta zachęcamy do zapoznania się z pieśniami z internetowego śpiewnika zaspiewajmy.pl, które towarzyszyły niezłomnym w czasach walki o wolną Polskę:

„Już dopala się ogień w biwaku” to pieśń partyzancka, nazywana niekiedy pieśnią obozową 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej, dowodzonej przez majora Zygmunta Szendzielarza ps. „Łupaszka” (1910–1951). Przez lata ta pieśń była niemal zapomniana, rzec można: wyklęta, tak jak żołnierze, którym towarzyszyła w walce o wolną Polskę; w ostatnich latach szczęśliwie znów pojawia się – w różnych aranżacjach – na płytach z nagraniami utworów patriotycznych.

Pieśń „Na znojną walkę” powstała na przełomie września i października 1943 roku, wśród żołnierzy 3 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej, stając się jej hymnem. [...] Ów hymn został napisany w leśnym bunkrze, nad Jeziorem Dubińskim, na północ od Sużan. Autorem słów był Henryk Rasiewicz ps. „Kim”; melodię, zainspirowaną przedwojennym tangiem, zatytułowanym „To śpiewa noc” (1931), skomponował Franciszek Gradziewicz „Bosy”.

„Myśmy rebelianci” [...] powstała w oddziale Armii Krajowej podporucznika Czesława Zajączkowskiego ps. „Ragner” (1917-1944), gdzie stanowiła swoisty hymn żołnierzy, nazywanych od pseudonimu dowódcy – „Ragnerowcami”.

Utwór „Biały krzyż” z tekstem Janusza Kondratowicza i muzyką Krzysztofa Klenczona powstał w roku 1968. To jeden z wielkich przebojów naszego najpopularniejszego zespołu młodzieżowego z lat 60., którego popularność przekroczyła niejedną dekadę: do dziś sale, w których koncertują Czerwone Gitary wypełnione są wielopokoleniową publicznością[...].

W księgarni NCK dostępna jest książka Na szachownicy losu. Wspomnienia skoczka. Autor wspomnień to jeden z najmłodszych żołnierzy spośród 316 cichociemnych.

Narracja autobiografii dotyczy okresu wojny, a także niezwykle trudnych przeżyć powojennych, naznaczonych wieloletnim wyrokiem więzienia. Ze względu na szczegółowe opisy wydarzeń, jak również postawę autora i jednocześnie głównego bohatera, publikacja ma wysoką wartość historyczną i edukacyjną. 

Wspomnienia Bronisława Czepczaka-Góreckiego są wyjątkową relacją o tamtych trudnych wydarzeniach i trudnym czasie, oddaną z zacięciem gawędziarskim przez osobę nieprzeciętnego hartu ducha i niezłomnego charakteru.