Ustawienia i wyszukiwarka
Zmarł Stefan Sutkowski
22 kwietnia 2017 roku zmarł Stefan Sutkowski – twórca Warszawskiej Opery Kameralnej, były członek Rady Programowej NCK, redaktor i współwydawca serii wydawniczej Historii Muzyki Polskiej.
Stefan Sutkowski (7 marca 1932-22 kwietnia 2017)
Wybitny artysta, muzykolog i działacz muzyczny. Miał ogromny wpływ na kształt polskiego życia muzycznego ostatnich 60 lat. W 1957 stworzył zespół instrumentów dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense. Na jego bazie w 1961 założył Warszawską Operę Kameralną, której dyrektorem był nieprzerwanie do roku 2012.
Warszawska Opera Kameralna jest zjawiskiem bez precedensu w historii polskiej i europejskiej opery. Teatr za dyrekcji Stefana Sutkowskiego przygotował ponad 120 premier, często oper w Polsce nieznanych. Stefan Sutkowski inspirował powstawanie nowych dzieł muzycznych pisanych dla jego teatru – utworów kameralnych, a także operowych. (B. Matuszczak, Z. Krauzego, Z. Rudzińskiego, E. Pałłasza). Stworzył wiele festiwali muzycznych. Najważniejszym jest coroczny festiwal Mozartowski, odbywający się od 25 lat. Przywrócił polskiej muzyce szereg ważnych, a zaginionych dzieł, m. in. M. Mielczewskiego, S. S. Szarzyńskiego, D. Stachowicza, monumentalną "Pasję" J. Elsnera, wykonując je na stworzonym przez siebie w 1979 roku Festiwalu ad Hymnos ad Cantus – Muzyka Staropolska w Zabytkach Warszawy (29 edycji). Od 45 lat WOK prezentuje swój dorobek za granicą, m. in. w Austrii, Włoszech, Hiszpanii, USA, Francji, Libanie, Izraelu, Japonii.
W 1992 Z inicjatywy S. Sutkowskiego powstała fundacja Ppr Musica Camerata, która wydała nuty wielu odnalezionych utworów, a także ponad 50 płyt CD, głównie z muzyką polską. Często były to pierwsze rejestracje w historii.
Stefan Sutkowski był aktywny społecznie: był członkiem Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie, przewodniczącym kapituł nagród: im. C. K. Norwida; im. A.Gieysztora, członkiem Rady Programowej Narodowego Centrum Kultury. Założył wydawnictwo Sutkowski Edition Warsaw. Z jego inicjatywy powstało wielotomowe dzieło – Historia Muzyki Polskiej (od wieku X do roku 2000) w języku polskim i angielskim.
Za swoją działalność uhonorowany został najwyższymi polskimi orderami państwowymi w tym w roku 2001 Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, a także zagranicznymi: Krzyżem Honorowym I Klasy w dziedzinie Nauki i Sztuki Prezydenta Republiki Austrii (1991), Komandorią Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1999), Krzyżem Oficerskim Zakonu Kawalerów Maltańskich. W roku 2007 otrzymał Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W roku 2002 otrzymał doktorat honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie – swojej macierzystej uczelni.
Z żalem żegnamy tego wybitnego muzykologa i działacza kultury.