Listy katyńskie to zapisane na archiwalnych taśmach życie rodzin polskich oficerów. Film pokazuje Polskę tuż przed i w czasie wybuchu wojny, kiedy rodziny zostały rozdzielone. Staszek Wróblewski dostaje się do więzienia w Kozielsku, skąd śle do swojej żony Halusi i córki Marty przepełnione tęsknotą listy. Żona do końca wierzy w jego powrót: dba o dom i córeczkę nie zapominając o codziennej gimnastyce. Kiedy dostaje wiadomość o uwolnieniu Staszka, szyje na jego przyjazd piękny płaszcz, gotuje ulubioną zupę grzybową. Na powrót swojego męża czeka też jej sąsiadka Irena Goldschneider. Pisze do Mołotowa list z prośbą o jego uwolnienie. Nigdy nie dostaje odpowiedzi. Staszek też nie wraca... Po ich mężach zamordowanych w Katyniu zostały tylko przedmioty: portfel, obrączka, blaszka, okulary, krzyżyk, słonik...

Film stanowi pierwszą część dokumentu  „Katyń. Technologia zbrodni”. Materiały archiwalne zostały zestawione ze współczesną oceną zbrodni katyńskiej przez obywateli rosyjskich.