Michał Karapuda, dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Miasta Lublin, wyraził akceptację dla idei Prawa do kultury zwłaszcza w kontekście możliwość pobudzania ludzi do działania. Takie pobudzanie jest ważne przy każdym większym przedsięwzięciu, również przy tworzeniu lokalnych strategii w kulturze czy wyznaczaniu doraźnych dla niej celów w regionie. Nie ma możliwości, aby we współczesnym planowaniu nie pytać o zdanie społeczności lokalnych. Joanna Hołda, również z Wydziału Kultury Urzędu Miasta Lublin (z zawodu doktor prawa), która od paru lat zajmuje się prawami twórców, wyraziła konieczność lobbowania za ideą Prawa do kultury w Europie, gdyż pomoże ona wprowadzić wiele innych zmian legislacyjnych, stanowiących dziś przeszkodę w regulowaniu np. praw pracowniczych w dziedzinie kultury, praw autorskich oraz zasiłków socjalnych dla twórców. Anna Kosińska z Instytutu Europeistyki KUL - wskazując na różnice pomiędzy prawem krajowym a międzynarodowym - podkreśliła wagę rozwiązań ponadnarodowych dla wielu spornych kwestii w dziedzinie kultury. Grzegorz Rzepecki, dyrektor Warsztatów Kultury w Lublinie, jako przykład zaangażowania społecznego w życie artystyczne miasta, podał „Noc kultury” – imprezę, która stanowiła tło lublińskiej debaty i której Warsztaty Kultury były głównym organizatorem. Zaczynająca się następnego dnia „Noc kultury” cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców Lublina, dlatego właśnie, że przygotowywana jest w odpowiedzi na oczekiwania ludzi – stwierdził Rzepecki. Taka symbioza działań może dawać dobre efekty. Podobnie może się stać, kiedy idea (jak np. Prawa do kultury), wymyślona w wąskim gronie specjalistów i ekspertów, zyska duże zaufanie społeczne oraz znajdzie potwierdzenie wśród kreatorów sztuki. Grzegorz Roman, pełnomocnik Prezydenta Wrocławia, Rafała Dutkiewicza, sugerował konieczność kierunkowania debaty nt Prawa do kultury w stronę wysiłków na rzecz kształtowania świadomości społecznej w kulturze.

Oprac. B. Gierat-Bieroń