Obie formy są równie poprawne, a żadna z nich nie jest lepsza od drugiej. Starszą formą rzeczownika oznaczającego ‘kasza z niełupanego ziarna jęczmienia’ jest PĘCAK, forma PĘCZAK powstała jako „ulepszenie” formy PĘCAK (podejrzewano ją o gwarowość – sądzono, że jest to coś takiego, jak wymowa [zaba] zamiast [żaba]). Pochodzenie słowa nie jest jasne: jedni etymolodzy doszukują się w nim słowiańskich korzeni, inni widzą w nim bardzo stare zapożyczenie (ze staroniemieckiego ludowego: penn(e)zacke).