W staropolszczyźnie, co najmniej od XIV w., określenie KAPUSTA wcale nie było stosowane w odniesieniu do KAPUSTY – tej, którą dziś znamy pod tym mianem. KAPUSTĄ nazywano wówczas wszelkie jadalne, młode, zielone listki, zbierane wiosną jako pierwsze dostępne pożywienie. Młodziutka lebioda (komosa) i pokrzywa, mniszek, szczaw, listki chrzanu i inne, zapomniane już dziś rośliny, nie uprawiane, lecz wyszukiwane i zbierane, stanowiły dawniej KAPUSTĘ.  
KAPUSTA jako KAPUSTA – ta, którą dziś znamy, lubimy i zajadamy – jest wspominana w tekstach od XV w. Sama nazwa to bardzo wczesne zapożyczenie romańskie, do tego stanowiące swoisty „językowy groch z kapustą”. KAPUSTA to bowiem kontaminacja dwóch słów, zapożyczonych z wczesnej łaciny: compos(i)ta i caputium. Forma composta / composita oznacza ogólnie ‘mieszanki, złożenia, połączenia’, a w tym szczególnym wypadku ma znaczenie ‘kapusta kiszona’ (ceniono ją sobie w klasztorach). Z kolei caputium to zdrobnienie od caput ‘głowa’, czyli ‘główka’ i może się odnosić do główki kapusty.  
Trafiliśmy Wam w smak tą ciekawostką czy raczej nie przypadła Wam do smaku? A może nabraliście smaku na młodą kapustkę z koperkiem? Jeśli tak, to smacznego!