Nazwa mieszkańca kraju – WŁOCH – miała kiedyś formę M. l.mn. o postaci Włoszy, a nie jak dziś: Włosi. Forma WŁOCHY to dawny biernik owej formy liczby mnogiej. Sama forma WŁOCH powstała jako wynik przestawki w formie (dziś już nieistniejącej) *Wołch. W znacznej części języków funkcjonuje nazwa Italia, przejęta najczęściej bezpośrednio z łaciny lub później z włoskiego. Dlaczego nasi przodkowie nie zapożyczyli nazwy Italia? Na to pytanie nie możemy odpowiedzieć ze stuprocentową pewnością. Postać i budowa nazwy Włochy wskazuje jednak na to, że nasi przodkowie pomylili dwa – różne przecież – plemiona: Włochów i Wołochów (przy czym należy zaznaczyć, że ostatnia nazwa na przestrzeni dziejów zmieniała kilkakrotnie swój zakres znaczeniowy, odnosząc się do różnych ludów). Możliwe też, że mianem *Wołch nasi przodkowie nazywali niegdyś każdego przedstawiciela plemion romańskich, a także celtyckich – tak jak Niemcy (czy raczej: Germanie), którzy mianem Walh określali wszystkich posługujących się językiem celtyckim, a później także – romańskim. Jest dość prawdopodobne, że nazwę i jej zakres zapożyczyliśmy właśnie od naszych zachodnich sąsiadów, przekształciliśmy zgodnie ze słowiańskim systemem fonetycznym, a później od nas nazwę tę zapożyczyli Węgrzy, którzy odróżniają jednak Włocha (Olasz) od Wołocha (Oláh), a na Włochy mówią Olaszország.