Teoretycznie KAJAKARSTWO powinno być szczególnym rodzajem WIOŚLARSTWA – tak wynikałoby z definicji strukturalnych obu określeń: KAJAKARSTWO ‘dyscyplina sportów wodnych i turystyki uprawiana na kajakach’ [SJP PWN], WIOŚLARSTWO ‘dyscyplina sportów wodnych obejmująca wyścigi na sportowych łodziach wiosłowych’ [SJP PWN], dawniej: ‘dział sportów wodnych i turystyki obejmujący pływanie łodziami przy użyciu wioseł’ [SJP Dor]. W praktyce jednak jest nieco inaczej: KAJAKARSTWO i WIOŚLARSTWO to dwie odrębne dyscypliny sportowe. KAJAKARSTWO to rzeczywiście ‘dziedzina sportu uprawiana na kajakach’, a w wersji rozszerzonej – na kajakach lub kanadyjkach. KAJAKARZ napędza kajak siłą własnych mięśni, wiosłując przodem do kierunku jazdy (przy czym w kajakach się siedzi, a w kanadyjkach klęczy) wiosłem nieosadzonym w dulkach (w kajaku wiosło ma dwa pióra, w kanadyjce – jedno). WIOŚLARSTWO natomiast polega na napędzaniu łodzi siłą mięśni wioślarza, używającego wioseł jako dźwigni prostej: wioślarz siedzi tyłem do kierunku jazdy, a wiosła osadzone są w dulkach.