Urocze określenie CIUCHCIA zawdzięczamy gwarze warszawskiej. CIUCHCIA to ‘pociąg kolei wąskotorowej ciągnięty przez parowóz’ albo po prostu ‘parowóz’. Jak wiadomo, wąskotorówka do najszybszych nie należy, zaś lokomotywa parowa, która „stoi na stacji, dyszy i dmucha”, a „żar z rozgrzanego jej brzucha bucha”, sprawia takie wrażenie, jakby wiele wysiłku wkładała w samo zabieranie się do pracy. Słowo CIUCHCIA mogło powstać jako wyraz dźwiękonaśladowczy, od CIUCH, CIUCH, wysapywanego przez ruszającą CIUCHCIĘ, mogło również zostać przejęte „od sołdatów moskiewskich przed 1914 rokiem” – jak podejrzewa prof. Andrzej Bańkowski – z ludowego rosyjskiego, w którym тюхтить [t’juchtit’] oznacza ‘jeść dużo, długo i powoli; glamać, mamlać, międlić, mleć, żuć’, a тюхтeй [t’juchtiej] to ‘maruda, niedołęga, gamoń’.