– W tym roku było 7 nominacji do Nagrody. Kapituła nominowała 8 osób i jedną instytucję: ukrainistkę, tłumaczkę i literaturoznawcę prof. Aleksandrę Hnatiuk, historyka, wieloletniego dyrektora Ossolineum – Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu dr Adolfa Juzwenkę, dr Wierę Meniok i kierowaną przez nią drohobycką Fundację „Muzeum i Festiwal Brunona Schulza” z Drohobycza, amerykańskiego pisarza, nauczyciela, ale przede wszystkim filantropa, który od lat wspierał inicjatywy kulturalno-oświatowe w Europie Środkowo-Wschodniej, głównie w Polsce Charlesa E. Merrill Jr., białoruskich opozycjonistów, byłych kandydatów w wyborach na prezydenta Białorusi, Uładzimira Niaklajeu i Andreja Sannikau (nominacja równorzędna dla dwóch osób), historyka, profesora katolickiego Uniwersytetu Georgetown w Waszyngtonie, który propaguje na świecie wiedzę o obywatelskiej wspólnocie wielu narodów, jaką była I Rzeczpospolita Andrzeja Sulimę Kamińskiego oraz malarza, profesora nauk plastycznych, od lat zaangażowanego w budowę porozumienia między Polską a Białorusią Leona Tarasewicza – powiedziała Hanna Wawrowska, sekretarz Kapituły.

– Kapituła przyznała dwie równorzędne Nagrody i jedno wyróżnienie. Pierwszy z laureatów, Andrzej Sulima Kamiński to historyk, profesor katolickiego Uniwersytetu Georgetown w Waszyngtonie, który propaguje na świecie wiedzę o obywatelskiej wspólnocie wielu narodów, jaką była I Rzeczpospolita. Otrzymał Nagrodę „Za rozmach i skuteczność zrealizowanego w duchu Giedroycia projektu "Recovering Forgotten History".

Drugi Laureat – Leon Tarasewicz – malarz, profesor nauk plastycznych, od lat zaangażowany w budowę porozumienia między Polską a Białorusią. Tarasewicza nagrodzono „Za niestrudzoną pracę na rzecz dobra wspólnego, kultywowanie pamięci o dziejach Wielkiego Księstwa Litewskiego, wielki wkład w promocję Polski na świecie jako państwa wielu narodów, kultur i religii".

Specjalne wyróżnienie zostało przyznane dla Charlesa E. Merrilla Jr. – amerykańskiego pisarza, nauczyciela, ale przede wszystkim filantropa, który od lat wspierał inicjatywy kulturalno-oświatowe w Europie Środkowo-Wschodniej, głównie w Polsce. Merrill został wyróżniony „Za całokształt działalności na rzecz krajów Europy Środkowo-Wschodniej zgodny z ideą Jerzego Giedroycia” – powiedział Bogusław Chrabota, redaktor naczelny „Rzeczpospolitej” i przewodniczący Kapituły Nagrody.

O nagrodzie

Nagrodę im. Jerzego Giedroycia redakcja „Rzeczpospolitej” ustanowiła w 2001 roku, w pierwszą rocznicę śmierci wielkiego patrioty, znakomitego redaktora i dalekowzrocznego polityka, twórcy „Kultury” i Instytutu Literackiego w Paryżu. Nagrodę mogą otrzymać osoby lub instytucje, które w swojej działalności kierują się zasadami wyznawanymi przez Jerzego Giedroycia, które cechuje bezinteresowna troska o sprawy publiczne, umacnianie pozycji Polski w Europie oraz kultywowanie dobrych stosunków z narodami Europy Środkowo-Wschodniej.

W kapitule przyznającej Nagrodę zasiadają: Bogumiła Berdychowska, Zygmunt Berdychowski, Czesław Bielecki, Ks. Adam Boniecki, Zbigniew Brzeziński (zmarły w maju 2017 r.), Bogusław Chrabota – przewodniczący Kapituły, Krzysztof Czyżewski, Grzegorz Gauden, Zbigniew Gluza, Rustis Kamuntavičius, Paweł Kowal, Irena Lasota, Jan Malicki, Myroslav Marynovych, Andrzej Nowak, Adam Eberhardt, Tomasz Pietrasiewicz, Krzysztof Piesiewicz, Agnieszka Romaszewska-Guzy, Wojciech Sikora, Radosław Sikorski, Timothy Snyder, Tomas Venclova i Hanna Wawrowska - sekretarz Kapituły.

Pierwszym laureatem nagrody im. Jerzego Giedroycia był prof. Jan Kłoczowski, twórca Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie. Od czasu ustanowienia Nagrody przez redakcję „Rzeczpospolitej” w 2001 nagrodzeni zostali także: Zbigniew Gluza i Ośrodek Karta (2002), Andrzej Przewoźnik (2003), Marek Karp i Ośrodek Studiów Wschodnich (2004), Natalia Gorbaniewska (2005), Jerzy Pomianowski (2006), Bohdan Osadczuk (2007), Krzysztof Czyżewski (2008), Zygmunt Berdychowski (2009), Agnieszka Romaszewska-Guzy (2010), Tomasz Pietrasiewicz (2011), Andrzej Nowak oraz Timothy Snyder (2012), Jan Malicki (2013), Paweł Kowal (2014), Tomas Venclova i Instytut Wielkiego Księstwa Litewskiego (2015), Bogumiła Berdychowska i Myroslav Marynovych (2016).