Sztuka jest działaniem celowym, czymś przemyślanym, o określonym kierunku i charakterze. A co jeżeli jednak nie? Co jeśli jest produktem ubocznym, czymś co powstaje niezamierzenie, na skutek rzeczy nie mających żadnego związku z jakimkolwiek działaniem artystycznym?

Pokazane na tej wystawie prace, są właśnie ubocznym efektem dwuletniej pracy naukowej. Z blisko 30 000 obrazów wykonanych mikroskopem elektronowym, metodą dość mozolnej selekcji, wybrano 40. Warto tutaj podkreślić słowo „obrazy”, ponieważ ów mikroskop nie jest mikroskopem optycznym, więc tych prac nie można określać mianem fotografii. Prace te wykonywane są wiązką elektronów. Dzięki takiej technologii jesteśmy w stanie obserwować zupełnie inny i tajemniczy świat, rządzący się swoimi prawami.

Abstrakcyjna poezja w czystej formie, wręcz nieskończone źródło inspiracji, a przecież to tylko produkt uboczny pracy naukowej, próbka w oceanie innych próbek, pomoc dla naukowca, starającego wyobrazić sobie przebieg reakcji fizykochemicznych. Podążając za słynnymi słowami prof. Richarda Feynmana, „There’s plenty of room at the bottom”, szukamy sztuki w mikro-przestrzeni.

Obrazy powstały w Instytucie Nanotechnologii i Inżynierii Materiałowej Politechniki Gdańskiej. Natomiast w ramach współpracy międzyuczelnianej, artyści z Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku wykonali szereg dzieł wchodzących w dziedziny rzeźby i VJ-art oraz VR. Prace są bezpośrednio inspirowane obrazami z mikroskopu elektronowego, przez co tworzą z nimi swoiste środowisko i nawiązują otwarty dialog - świata naszego ze światem wyrwanym z mikrometrycznej skali.