Na przełomie sierpnia i września w Bydgoszczy oraz Toruniu odbyły się warsztaty z edukacji kulturowej dla zwycięzców konkursu dotacyjnego. Spotkanie było też dobrą okazją do kolejnej rozmowy fokusowej oraz doprecyzowania budżetu projektów wraz z księgowym Teatru.

Pierwszy warsztat - Potrzebujemy masy krytycznej! - poprowadził Marcin Zalewski. Warsztat dotyczył jednego z podstawowych dylematów pracy animatora kultury: jak pracować, by w pewnym momencie móc porzucić zainicjowany proces? Szukaliśmy odpowiedzi na pytanie: Gdzie leży napęd kultury i czy jest ona jak perpetum mobile: maszyna raz uruchomiana i działająca bezustannie Rozmawialiśmy także o tym, w jakich miejscach szukać takich napędów i jak sprawić, by ich paliwo nie kończyło się wraz z motywacją kulturotwórcy i okresem finansowania projektu. Warsztat zachęcał także do fantazjowania o idealnym odbiorcy, przeciekawym otoczeniu społecznym, animatorze- cudotwórcy na środku sceny, a także do tego, by zapomnieć o takim świecie.

Prowadzącą kolejny warsztat, zatytułowany "Dramaturgia projektu" była Justyna Sobczyk. U jego źródeł leżało założenie, że każdy projekt to szansa na głębsze, bardziej intensywne dotknięcie tematu wraz z uczestnikami. Wspólnie przekonywaliśmy się o tym, że projekt nie polega tylko na realizacji założonych na początku celów, ale przede wszystkim na działaniu opartym na współpracy, do której potrzebujemy przygotować bezpieczny, oparty na równorzędnej relacji grunt. Każdy projekt rozwija się w czasie i w relacji. Zawsze jest punkt startowy, etap poznania się, wspólnego poszukiwania, błądzenia, szukania, by na końcu stworzyć wspólną wypowiedź. Warsztat był okazją do uważnego przyjrzenia się założonym procesom projektowym, szukania w nich ważnych momentów i etapów.

Trzeci warsztat dotyczył relacji między sztuką krytyczną a edukacją kulturową. W odwołaniu do własnej praktyki artystycznej, Elżbieta Jabłońska prezentowała strategie i narzędzia stosowane w sztuce i prowadzące do krótkotrwałej ingerencji w zastaną przestrzeń, sytuację i społeczność, a także ukierunkowane na zmianę ich dotychczasowych funkcji. Istotną częścią spotkania były rozważania nad porażką – wspólne tworzenie projektu nieidealnego.

Ostatni warsztat poprowadzili Piotr Grzymisławski oraz Wiktoria Szczupacka. Jego przedmiotem były konteksty pracy nad projektami, a więc pytania o to jak i w jakim kontekście będziemy realizowali konkursowe projekty. Dyskutowaliśmy również o tym jak pracujemy na co dzień i czy przybliża nas to do działania w ramach założonych koncepcji edukacji kulturowej, a także jakie struktury dla kultury tworzymy i czy świadomość tych struktur coś zmienia? Czego spodziewamy się po zakończeniu projektu zarówno z perspektywy realizujących, jak i w szerszym ujęciu – uczestników, współpracowników, edukatorów? W ramach warsztatu odbyły się także wzajemne konsultacje zwycięskich projektów.

Fot. Natalia Miedziak-Skonieczna