Etnografia/animacja/sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego

Data publikacji: 14.08.2012
Średni czas czytania 4 minuty
drukuj

Projekt Stowarzyszenia „Katedra Kultury” Etnografia/animacja/sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego" jest wyjątkowym w skali polskiej wieloletnim przedsięwzięciem badawczo-animacyjnym. Jego celem jest popularyzacja nowej perspektywy badania uczestnictwa w kulturze oraz nowego sposobu działania w kulturze w środowisku wiejskim. Ze względu na unikalną wartość projektu Narodowe Centrum Kultury włączyło się w tym roku w jego realizację.

Projekt nawiązuje do wieloletnich badań etnograficznych prowadzonych w miejscowościach Broniów i Ostałówek na południowym Mazowszu. W 2011 roku był on realizowany we współpracy z Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki, Narodowym Centrum Kultury, Instytutem Etnologii i Antropologii Kulturowej UW oraz Stowarzyszeniem „Katedra Kultury” działającym przy Instytucie Kultury Polskiej UW. Działania w 2011 roku były poświęcone zbudowaniu nowej perspektywy poznawczej i antropologicznej, jako głos w dyskusji na temat dyskursu "lokalnego rozwoju" oraz odkrywania i wzbudzania pokładów kreatywności kulturowej w społecznościach zubożałych, dotkniętych bezrobociem. Organizatorzy projektu założyli, że zaplanowane badania etnograficzne oraz działania animacyjno-artystyczne pozwolą wzbudzić niejawny, ale aktywny wymiar samoorganizacji społecznej i kreatywności kulturowej. Zbudowaniu nowej perspektywy poznawczej i antropologicznej służyła kilkumiesięczna współobecność w terenie, która sprawiła, że ujawnienie się tych jakości i potencjalności było możliwe – i że było można je dostrzec.

W 2012 roku projekt Etnografia/animacja/sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego zakłada kontynuację działań animacyjno-artystycznych opierających się na rozpoznaniach społeczno-kulturowych oraz opublikowanie wyników tych badań. Przygotowanie szerokiej publikacji z działań realizowanych w Broniowie i Ostałówku oraz kontynuacja projektu, w tym zarówno badań etnograficznych jak i działań twórczych, da możliwość upowszechnienia nowej metodyki pracy ze społecznościami lokalnymi, łączącej w sobie teorię antropologii (współuczestnictwo etnograficzne, pogłębione rozmowy, obserwacja uczestnicząca) z jednoczesnym ukierunkowaniem na procesualność czynionych rozpoznań (badania w działaniu) i ich stałe pogłębianie za pomocą narzędzi artystyczno-animacyjnych. Jego niezaprzeczalnym walorem wartym kontynuacji jest współtworzenie działań przez animatorów-artystów wraz z czynnym udziałem mieszkańców miejscowości. Innowacyjne zaangażowanie społeczności lokalnej we wspólne poszukiwanie odpowiedzi na problem społeczny (bezrobocie, ubóstwo, wykluczenie) zapewnia szerokie możliwości adaptacyjne projektu. Projekt zaplanowany jest do końca 2014 roku. Jego założenia wpisują się w najważniejsze zadania statutowe Narodowego Centrum Kultury, takie jak inicjowanie, prowadzenie i wspieranie projektów badawczych, edukacja kulturalna oraz stwarzanie możliwości podwyższania kwalifikacji osób zajmujących się działalnością kulturalną.

Projekt jest realizowany przez doświadczone grono etnografów, artystów oraz animatorów kultury. Większość z nich to członkowie Stowarzyszenia Katedra Kultury, absolwenci kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej UW oraz absolwenci Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej. Kierownikiem merytorycznym projektu jest dr Tomasz Rakowski.

Projekt od maja 2012 roku jest realizowany przez Stowarzyszenie Katedra Kultury we współpracy z Narodowym Centrum Kultury, koordynatorem prac Państwowy Instytut Antropologii. Patronami projektu są Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW oraz Instytut Kultury Polskiej UW,

Informacja przygotowana na podstawie materiałów Stowarzyszenia „Katedra Kultury”
Foto: P.Ogrodzki