dr hab. Bożena Gierat Bieroń, prof. UJ – doktor habilitowana nauk o polityce i administracji (UJ), doktor nauk humanistycznych (UJ). Jej zainteresowania badawcze dotyczą takich obszarów naukowych jak: polityki kulturalne, polityka kulturalna Unii Europejskiej, dziedzictwo kulturowe Europy, relacje zewnętrzne UE w dziedzinie kultury, dyplomacja kulturalna. Profesor wizytująca na uniwersytetach w: Leuven (2020), di Sassari (2012), Glasgow (2011), Groningen (2009), Trinity College Dublin (2006). Stypendystka Funduszu Tempus, Royuchi Sazakawa, Komisji Europejskiej (Uniwersytet Osaka, 2009) oraz programu UJ-JAM (Uniwersytet w Kobe, 2016). Wykładała w Szkole Letniej Kultury Polskiej w Rzymie, w Collequim Civitas w Warszawie. Autorka monografii i artykułów naukowych, ekspertyz europejskich, członkini międzynarodowego stowarzyszenia badaczy ECURES. W latach 2002-2009 koordynatorka międzynarodowego anglojęzycznego programu magisterskiego UJ - Euroculture. W latach 2012-2013 - pełnomocniczka Dyrektora Narodowego Centrum Kultury ds. Wrocław ESK 2016. Laureatka nagród Rektora UJ i Dziekana WSPiM.

dr hab. Maciej Kowalewski, prof. US – dyrektor Instytutu Socjologii w Uniwersytecie Szczecińskim, od 2022 roku pełni również funkcję kierownika katedry UNESCO na rzecz zrównoważonego rozwoju społecznego. Zajmuje się badaniami kultury miejskiej, aktywizmu obywatelskiego i polityki protestu. Był stypendystą DAAD i Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Socjologii Miasta Polskiego Towarzystwa Socjologicznego (w kadencji 2019–2022). Od wielu lat uczestniczy w badaniach nad instytucjami i praktykami w polu kultury, był ekspertem zaangażowanym w program Bardzo Młoda Kultura prowadzonym przez NCK. Autor i współautor książek, m. in. Lokalne oddziaływanie kultury (wspólnie z A. Nowak i R. Thurow), Szczecin 2018; Protest miejski. Przestrzenie, tożsamości i praktyki niezadowolonych obywateli miast, Kraków 2016, kilkudziesięciu artykułów m. in. w czasopismach Social Movement Studies, Space and Polity, Space and Culture, City.

prof. dr hab. Cezary Obracht-Prondzyński – pracuje w Instytucie Socjologii UG (kierownik Zakładu Antropologii Społecznej oraz Pomorskiego Centrum Badań nad Kulturą), jest socjologiem, antropologiem i historykiem. Autor i współautor ponad 30 książek, redaktor ponad 20, kilkuset artykułów naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych. Prezes Instytutu Kaszubskiego, przewodniczący Komitetu Socjologii PAN (2020-2024), członek-korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (kierownik Stacji PAU w Gdańsku), członek Rady Doskonałości Naukowej (2024-2027), Laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im Jana Heweliusza za rok 2017 w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych oraz Nagrody Miasta Krakowa im. Stanisława Vincenza (2023). Jest przewodniczącym Pomorskiej Rady Kultury, członkiem Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, Rady Muzeum Krakowa oraz Rady Muzeum II Wojny Światowej. Przewodniczy radom Muzeum Zachodniokaszubskiego w Bytowie i Muzeum Gdańska, a także Radzie Programowej Nadbałtyckiego Centrum Kultury w Gdańsku.

Agnieszka Szydłowska – polska dziennikarka radiowa i telewizyjna. Pracę w radiu rozpoczęła w Rozgłośni Harcerskiej (Radiostacji) a kontynuowała w Radiowej Trójce. W telewizji prowadziła programy o kulturze przez wiele lat współpracując z TVP Kultura. Autorka setek audycji, wywiadów, animatorka i promotorka kultury. Od stycznia 2024, po powrocie do Polskiego Radia, Redaktorka Naczelna Radiowej Trójki.

Aleksandra Szymańska – animatorka kultury, managerka kultury, specjalistka w zakresie polityki kulturalnej. Związana wcześniej z polskim rynkiem fonograficznym i mediami, zaangażowana w niezależne projekty kulturalne. Współautorka programu Wolność Kultury. Kultura Wolności dla Gdańska, koordynatorka polityki kulturalnej dla Gdańska w ramach strategii Gdańsk 2030+. Dyrektorka, autorka koncepcji i strategii rozwoju Instytutu Kultury Miejskiej w Gdańsku (2011-2024). Inicjatorka m.in. festiwali Narracje, Gdańskie Spotkania Literackie Odnalezione w tłumaczeniu, Festiwalu Schopenhauera, programu badawczo-wydawniczego Obserwatorium Kultury. Od marca 2024 kierowniczka działu Literackiego i Marketingu w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Od lipca 2024 Dyrektorka Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatywnych.

dr Olga Wysocka – dyrektorka Instytutu Adama Mickiewicza, menedżerka kultury i politolożka. W latach 2022-2024 pełniła funkcję dyrektorki Warszawskiego Obserwatorium Kultury. Wcześniej, w latach 2018–2022, była zastępczynią dyrektora w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. W IAM pracowała w latach 2009-2018, od 2014 roku jako zastępczyni dyrektora. W IAM zajmowała się m.in. zarządzaniem Zagranicznym Programem Kulturalnym Polskiej Prezydencji w Radzie UE (2011), obejmującym 400 wydarzeń w 10 stolicach europejskich i pozaeuropejskich w ciągu 100 dni. Była również odpowiedzialna za program związany z obchodami 600. rocznicy stosunków dyplomatycznych Polski z Turcją (2014). W latach 2001-2004 pracowała w Instytucie Polskim w Berlinie. Tytuł doktora nauk politycznych uzyskała w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji. Studiowała nauki polityczne na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie i na Uniwersytecie Warszawskim. Jest laureatką stypendium im. Józefa Tischnera w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu oraz absolwentką Leadership Academy for Poland. Jest autorką artykułów i opracowań na temat promocji i zarządzania kulturą oraz populizmu i demokracji. Wykłada w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie.

Kamil Wyszkowski – przedstawiciel Krajowy, Dyrektor Wykonawczy UN Global Compact Network Poland oraz Przedstawiciel UNOPS w Polsce. Od 2002 roku związany z Organizacją Narodów Zjednoczonych. W latach 2002-2009 w United Nations Development Programme (UNDP) odpowiadał m.in. za współpracę międzynarodową i wielostronną oraz za rozwój programów w Europie i Azji. Pracował także w centrali UNDP w Nowym Jorku oraz centrali UNDP na Europę i kraje WNP w Bratysławie. Od 2009 do 2014 roku Dyrektor Biura Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) w Polsce. Od 2004 do 2021 Przedstawiciel Krajowy i Prezes Rady UN Global Compact Network Poland – UN GCNP (ONZ-owskiej sieci koordynującej z ramienia United Nations Global Compact współpracę z biznesem, miastami, uczelniami wyższymi, administracją publiczną oraz organizacjami pozarządowymi). Od 2021 Przedstawiciel Krajowy i Dyrektor Wykonawczy UN GCNP. Od 2021 Wiceprzewodniczący Rady United Nations Association Poland. Od 2023 roku Przedstawiciel United Nations Office for Project Services (UNOPS) w Polsce. Wykładowca akademicki, ekspert w zakresie polityk ONZ i UE, w szczególności w obszarze działań na styku biznesu, administracji i nauki oraz włączania sektora prywatnego do wdrażania celów, polityk i standardów ONZ.

Agnieszka Bebłowska Bednarkiewicz - historyczka sztuki, kuratorka Galerii Kordegarda NCK.

Kuratorka i koordynatorka wystaw, między innymi: „Album rodzinny. Zdjęcia, które Żydzi zabrali ze sobą (2018), „Ojcowizna. Zenona Olejniczak” (2018), „Pamięć. Wystawa w 75 rocznicę wyzwolenia niemieckiego, obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau (2020), „Tchórzewski. Inne spojrzenie” (2020), „Obecność. Magdalena Gross/ Gela Seksztajn” (2021), „Kolekcja Osieki” (2021), „Henryk Morel. Znaki” (2022), „Pożoga” (2022), „Państwowiec/ Jan Szczepkowski”, „Patriota/ Artur Szyk” (2023), „Kobieta wyzwolona. Polskie art déco w ceramice” (2024), „Referat Graficzny” (2024).

Autorka tekstów z zakresu historii sztuki, między in. o Jerzym Nowosielskim, Jerzym Tchórzewskim, Lucasie Cranachu, Zenonie Olejniczak publikowanych w katalogach i kwartalnikach. Autorka opowiadań i książek dla dzieci i dorosłych pisanych pod pseudonimem. Jurorka w konkursach architektonicznych Konkursu Kształtowania Przestrzeni IARP. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Katarzyna Haber - Historyczka sztuki, stypendystka ICOMOS IFLA University of York, wykładowczyni WSEiZ, kuratorka Galerii Kordegarda NCK, kuratorka Galerii Apteka Sztuki, organizatorka Festiwalu Warszawskich Galerii WarsawByArt, kuratorka i koordynatorka ok. 190 wystaw (m.in. J. Czapskiego we współpracy kuratorskiej z E. Skoczek, C. Norwida, B. Schulza i L. Cranacha, J. Hałasa, A. Strumiłły itd.), autorka artykułów o sztuce (m.in. PAU PAN, katalogi, katalogi NCK w tym „Sztukmistrz” nagrodzony Nagrodą Feniksa 2022), scenarzystka, rysowniczka.

Paulina Kurc-Maj - historyczka sztuki i kustoszka związana z Muzeum Sztuki w Łodzi od 2001 r. 

Kuratorka i współuraktorka licznych wystaw, m.in.: Joseph Beuys. Polentransport 1981 (z A. Saciuk-Gąsowską, Bratysława, 2003); Swingujący Londyn. Kolekcja Grabowskiego (z A. Saciuk-Gąsowską, Łódź 2007), Powidoki życia. Władysław Strzemiński i prawa dla sztuki (wraz z J. Lubiakiem, Łódź 2010-2011), Un Mundo Construido. Polonia 1918-1939 (z J. M. Bonetem, Madryt, 2011), Zmiana pola widzenia. Druk nowoczesny i awangarda (Łódź 2014), Dada Impuls/e. Kolekcja Egidio Marzony (z p. Politem, Łódź 2015), Superorganizm. Awangarda i doświadczenie przyrody (z A. Jach, Łódź, 2017), Organizatorzy życia. De Stijl polska awangarda i design (Łódź, 2017-2018), Wielka wojna (z A. Saciuk-Gąsowską i P. Politem, Łódź, 2018-2019), Nowosielski w Łodzi (z J. Goździk, Łódź, 2023). Autorka wielu tekstów i wykładów o sztuce międzywojennej awangardy oraz historii Muzeum Sztuki w Łodzi w okresie międzywojennym i po II Wojnie Światowej, współredagowała m.in. książkę: Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Nowoczesnej grupy„a.r.” (Łódź, 2019). Ostatnio przygotowywała rocznicową wystawę i katalog Sala Neoplastyczna. Stan początkowy (Łódź, 2023).

Współpracowała także w muzealnych projektach inwestycyjnym i badawczych, m.in.: Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi z Program Operacyjnego Polska Cyfrowa (2020-2023) oraz Straty wojenne w Muzeum Sztuki w Łodzi w ramach programu Badanie polskich strat wojennych (2023).

W 2015 roku otrzymała honorowe odznaczenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Obecnie zajmuje stanowisko Zastępcy Dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi ds. Promocji i Upowszechniania.

dr hab. Piotr Oszczanowski - historyk sztuki, doktor nauk humanistycznych, specjalista sztuki dawnej, głównie nowożytnej. Od 2014 dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Działalność naukową w zakresie historii sztuki od studiów wiązał z Uniwersytetem Wrocławskim. W 1991 roku obronił dysertację magisterską pt. „Rzeźba manierystyczna z przełomu XVI i XVII wieku w kościele pw. Św. Trójcy w Żórawinie”, w 2001 r. dysertację doktorską „Gerhard Hendrik z Amsterdamu (1559–1615). Życie i twórczość wrocławskiego rzeźbiarza”. Działalność zawodową w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego rozpoczął od 1991 roku jako asystent, następnie od 2002 roku jako adiunkt w Zakładzie Sztuki Nowożytnej, rok później adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Renesansu i Reformacji (do dziś), zaś w latach 2002–2005 pełnił funkcję wicedyrektora IHS UWr. Od 2014 roku pełni funkcję dyrektora Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Od 2015 roku członek Rady do Spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Stypendysta m.in. Uniwersytetu im. Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem, Fundacji Lanckorońskich z Brzezia w Rzymie (1998), Uniwersytetu w Hamburgu (1998–2000); stypendium Fundacji im. Alexandra von Humboldt i Prezydenta Niemiec dr. Romana Herzoga. W latach 2004 i 2005 pełnił staż w Uniwersytecie im. Karola w Pradze.

W 2023 r. został uhonorowany Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia „za troskę o dziedzictwo kulturowe Dolnego Śląska, w tym wkład w przywrócenie pierwotnej świetności Ołtarzowi Andreasa Jerina”.

Tomasz Rudomino - dziennikarz, krytyk sztuki, podróżnik. Absolwent Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Sorbonie w Paryżu. 

Pracował w tygodniku "Kultura” jako publicysta. Swoje artykuły publikował w "Polityce”, „Sztuce", "Literaturze", "Projekcie", Życiu Warszawy", "Voyage", "Podróżach". W przeszłości był redaktorem naczelnym miesięcznika "Sztuka Polska", a także tygodnika "Kobieta i Życie” .

Laureat Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia w dziedzinie krytyki artystycznej.

Stypendysta Rządu Francuskiego. Napisał m.in: “Mały leksykon sztuki najnowszej”, “Podróże po Gauguinie”. Zajmował się szczególnie twórczością artystów pokolenia lat 80. Organizował wystawy i wydarzenia artystyczne.

Prowadził wykłady z historii sztuki w Zaocznym Studium Reżyserii Teatralnej.

Podróżował do wielu krajów na wszystkich kontynentach. Zrealizował ponad 150 filmów dokumentalnych i audycji telewizyjnych obejmujących tematy z zakresu kultury i historii, polskiej i międzynarodowej . 

Jest laureatem wielu nagród za film o tradycji przewijania zmarłych na Madagaskarze. 

Ma za sobą zrealizowane etiudy filmowe o wielu artystach polskich i zagranicznych. 

Na co dzień redaguje portal wSztuce.net, poświęcony światowym trendom i zdarzeniom sztuki najnowszej czy fotografii. 

Interesuje go sztuka emigracyjna, głównie polska , ale także w każdym innym obszarze kulturowym i etnicznym. Pasjonuje się japońskim drzeworytem, francuskim nowym realizmem i abstrakcją liryczną. 

Mieszka w Paryżu.